Sham przyjechał do Polski z Danii i był bardzo przemyślanym wyborem. Szukając samca, chciałam psa z możliwie zdrowych linii, w których przewijają się psy, które cenię. Dodatkowo miał być czekoladowym smoothem, ale jak wiadomo, nie można mieć wszystkiego i trzeba ustalić jakieś priorytety ;)

​

Sham jest psem bardzo zrównoważonym, stabilnym psychicznie. Dobrze dogaduje się z innymi psami. Kocha wszystkich ludzi i najchętniej od razu pakuje się na kolanka, ale w stosunku do małych dzieci potrafi tę miłość okazać delikatnie - i ma to wyczucie sam z siebie, ponieważ nie był tego jakoś szczególnie uczony (przede wszystkim nie miał zbyt wielu okazji do kontaktu z dziećmi). W szkoleniu i pracy bardzo szybki i wyjątkowo zaangażowany, bardzo się stara - przy tym wszystkim nie tracąc głowy, pozostając uważnym i myślącym pieskiem :) Szalenie inteligentny, ale jednocześnie miły do codziennego życia, bezproblemowy. Nie ma tendencji do wkręcania się w niezdrowe zachowania jak kłapanie zębami na kurz lub chwytanie kropelek wody. Doskonale łączy w sobie twardość przy pracy z wyjątkową czułością na polecenia przewodnika. Mimo że nie należy do najmniejszych przedstawicieli rasy (56 cm w kłębie), jest szalenie szybkim psem.

Przy pasieniu pokazuje się z bardzo dobrej strony - jest skupiony, uważny, a także bardzo... intensywny (200% skumulowanej woli) - budzi respekt w stadzie. Jest psem z naturalnym, wrodzonym drive'em. Jeśli chodzi o frisbee, to nie robimy zbyt dużo w tym kierunku - skupiamy się na jego głównych aktywnościach, którymi jest posłuszeństwo i ratownictwo. Od małego miał wrodzony pełny aport (bieg, podjęcie przedmiotu, powrót, oddanie do ręki). Przy frisbee na pewno nie pomaga mu wielkość, ale nadrabia to szybkością i zaangażowaniem. Myśli przy łapaniu dysku, ma też potencjał jeśli chodzi o technikę skoku (ciężko powiedzieć czy kiedykolwiek coś z tym zrobimy biorąc pod uwagę, że mamy inne priorytety).

​

Głównym zajęciem Shama jest ratownictwo (poszukiwanie w terenie otwartym oraz na gruzach), jest psem oznaczającym (oszczekującym). W trakcie poszukiwań nie ekscytuje się zanadto, jest spokojny. Nie męczy się szybkim biegiem, dopóki nie wejdzie w stożek zapachowy. Jest bardzo samodzielny, pewny - nie ma problemów z oddaleniem się, chociaż na normalnych spacerach trzyma się blisko. Przy oszczekiwaniu nigdy nie napiera na pozoranta, zawsze kładzie się lub siada (nie był tego uczony!).

​

Dla mnie jest absolutnym ideałem jeśli chodzi o psychikę i popędy!