Wszystko zaczęło się nie od Nox, a od jej matki - Gii. Tak się złożyło, że dostałam ją na jeden sezon sportowy i w tym czasie mieszkała u mnie. Nie byłoby może w tym nic szczególnego, gdyby nie to, że szybko okazała się moim borderowym ideałem :) Szybka, zwinna, bardzo skoczna (z naturalną super techniką skoku), szalenie zmotywowana i zakręcona na punkcie zabawek, a przy tym wybitnie odporna na presję, twarda. Niestety, jej właścicielka nie chciała jej odsprzedać... :p Kiedy więc przyszedł czas jej powrotu do domu, rozstałam się z nią z ciężkim sercem, ale też z silnym postanowieniem, że koniecznie muszę mieć jej córkę! Tak samo zmotywowaną i szaloną jak matka, z którą będę podbijać zawody frisbee :) I tak trafiła do mnie Nox - mała, zakręcona, merlata kulka z dzikimi pomysłami. Na początku nie było łatwo. Po bezproblemowej Flawce, Nox okazała się mini szatanem. Nie umiała odpoczywać, najchętniej robiła by coś cały czas. Aport kochała tak bardzo, że o rozstaniu się z nim nie było mowy, o dobrowolnym przyniesieniu do ręki nie wspominając. Do tego dosyć silna tendencja do nakręcania się na rzeczy, na które nie powinna - samochody, lejąca się woda itd (co zostało jej do dziś, ale mamy to pod kontrolą ;) ).

Mimo trudnych początków, ostatecznie wygrała u niej chęć pracy i współpracy z człowikiem, co połączone z jej szybkością nauki, inteligencją, miłością do zabawy i miłością do ludzi - dało mi mojego prywatnego mistrza :) Bo niewątpliwie Nox jest spełnieniem moich marzeń o psie sportowym. Odziedziczyła wszystkie najlepsze cechy swojej matki, dzięki czemu sprawdza się w prawie wszystkim za co się weźmiemy. Frisbee, agility, bikejoring, sztuczki - nie ma ograniczeń, jeśli chodzi o psie sporty. Jest idealnym partnerem do wszelkich aktywności. Reaguje w ułamku sekundy na każdy mój ruch.

Jedynie jednej cechy nie odziedziczyła po swojej matce, a jest to jej twardość. Nox jest pieskiem bardzo miękkim i wrażliwym. Wszystko byłaby w stanie zrobić przy odpowiednim wzmacnianiu jej decyzji - bo lubi ze mną pracować. Ale nie czuje się pewnie w zajęciach, gdzie jest zmuszona do samodzielnego podejmowania decyzji. W takich chwilach automatycznie szuka u mnie wsparcia, oczekuje że powiem jej co ma robić. Czyni z niej to genialnego psa do agility i frisbee, ale w prawdziwej pracy jest to uciążliwe.

Airborne Magic Mystique Regni